Płyta wiórowa dla budownictwa
Surowce do produkcji płyt wiórowych obejmują drewno lub materiały z włókien drzewnych, kleje i dodatki. Ten pierwszy stanowi ponad 90% suchej masy płyty. Surowiec drzewny pozyskiwany jest głównie z drewna ściętego na terenach leśnych, drewna o małej średnicy (zwykle poniżej 8 cm), pozostałości po ścince i pozostałościach z obróbki drewna. Zrębki, wióry, włókna drzewne, trociny itp. przetworzone na płatki, paski, igły i granulki nazywane są zrębkami. Ponadto z materiałów innych niż drewno, takich jak łodygi roślin i łuski nasion, można również wytwarzać płyty, których nazwy często pochodzą od użytych materiałów, takich jak słoma konopna i płyta wiórowa z trzciny cukrowej.
Metody produkcji płyt wiórowych są podzielone na metodę prasowania płaskiego produkcji przerywanej, metodę wytłaczania produkcji ciągłej i metodę walcowania zgodnie z różnymi urządzeniami do formowania płyt i prasowania na gorąco.
W rzeczywistej produkcji stosuje się głównie metodę prasowania płaskiego. Prasowanie na gorąco to kluczowy proces w produkcji płyt wiórowych, który służy do zestalenia kleju w płycie i konsolidacji luźnej płyty w płytę o określonej grubości po poddaniu działaniu ciśnienia.
Wymagania procesu są następujące:
① odpowiednią zawartość wilgoci. Gdy zawartość wilgoci na powierzchni wynosi 18 ~ 20%, korzystne jest poprawienie wytrzymałości na zginanie, wytrzymałość na rozciąganie i wykończenie powierzchni oraz zmniejszenie możliwości pęcherzyków i rozwarstwienia płyty podczas odciążania. Wilgotność warstwy rdzeniowej powinna być niższa niż warstwy wierzchniej, aby zachować odpowiednią płaską wytrzymałość na rozciąganie.
② Odpowiednie ciśnienie prasowania na gorąco. Ciśnienie może wpływać na powierzchnię styku między wiórami, odchylenie grubości deski i stopień przenoszenia gumy między wiórami. Zgodnie z różnymi wymaganiami dotyczącymi gęstości produktu, ciśnienie prasowania na gorąco wynosi zwykle 1,2 ~ 1,4 MPa.
③ Właściwa temperatura. Zbyt wysoka temperatura spowoduje nie tylko rozkład żywicy mocznikowo-formaldehydowej, ale także spowoduje częściowe przedwczesne zestalenie płyty wraz ze wzrostem temperatury, w wyniku czego powstaną produkty odpadowe. ④ Właściwy czas zwiększania ciśnienia. Jeśli czas jest zbyt krótki, środkowa żywica nie może być w pełni utwardzona, sprężysty powrót gotowego produktu w kierunku grubości wzrasta, a płaska wytrzymałość na rozciąganie znacznie spada. Płyta wiórowa prasowana na gorąco jest poddawana procesowi nawilżania, aby jej wilgotność osiągnęła stan zrównoważony, a następnie piłowaniu, szlifowaniu i kontroli pakowania. Jednak układanie na gorąco jest niedozwolone po odciążeniu, w przeciwnym razie zwiększy się kruchość płyt. Technologia formowania odnosi się do technologii formowania produktów w jednej operacji. Istnieją 3 dojrzałe procesy. Metoda gorącej formy może zużywać mniej lub nie używać kleju i odgrywać rolę klejenia poprzez aktywację przepływu ligniny w zamkniętej gorącej formie. Wymaga to jednak chłodzenia i wyjęcia z formy, co wiąże się z dużym zużyciem ciepła i niską wydajnością i zostało stopniowo wyeliminowane. Metoda formowania pudeł polega na użyciu specjalnej prasy do jednoczesnego sprężania i wciskania w produkty, która służy do produkcji pudełek opakowaniowych. Metodę prasowania na gorąco stosuje się głównie do produkcji akcesoriów meblowych, akcesoriów do dekoracji wnętrz, palet i innych produktów.
Klej to głównie żywica mocznikowo-formaldehydowa, a powierzchnia produktów jest pokryta fornirem lub papierem impregnowanym żywicą do jednorazowego formowania. Ponadto istnieje również metoda prasowania płaskiego, która wykorzystuje szablon do dociskania powierzchni wykonanej płyty wiórowej lub uformowanej płyty bez prasowania na gorąco w celu wykonania wypukłych wzorów
